مقعد در صفحه 322 اکتساب داده: قبل از برنامه ریزی سی تی اسکن، ارزیابی بیمار باید به نیازهای زیر پاسخ دهد: 1. استومای بدون عملکرد (نفوذ به واژن خلفی/بی اختیاری قابل توجه مدفوع ثانویه به نشانه یا اختلال عملکرد اسفنکتر). توجه داشته باشید که بیمارانی که ناکارآمد هستند، نرخ برگشت ضعیفی دارند. 2. بولوس. اکثر بیماران با باسن خود بولوس می کنند، اما اگر کمتر از 5 میلی متر در اطراف تومور و/یا گره ها در ناحیه اینگوینال/ران وجود داشته باشد، می توان از موم یا ورقه بولوس استفاده کرد. بیماران در وضعیت خوابیده به پشت با یک نشانگر مقعدی که در لبه مقعد قرار می گیرد اسکن می شوند. آنها در پاها و حفره پوپلیتئال بی حرکت هستند. یک مثانه پر راحت برای جابجایی روده کوچک استفاده می شود. کنتراست داخل وریدی برای کمک به شناسایی و تعیین رگ ها استفاده می شود. هر بیماری ماکروسکوپی می تواند با سیم مشخص شود اگر از نشانگر مقعدی پایین تر باشد. اگر تومور بیمار برداشته شده باشد، علامت گذاری اسکار با سیم مفید است. کنتراست خوراکی می تواند برای کمک به شناسایی روده به تشخیص پزشک استفاده شود. خالکوبی ها به صورت قدامی و جانبی قرار می گیرند. محدودیت‌های اسکن از جنبه جمجمه L3 تا 5 سانتی‌متر دمی تا کمترین میزان بیماری یا 10 سانتی‌متر زیر تروکانتر کوچکتر است، هر کدام کمتر باشد.