رحم در صفحه 384-385 سی تی اسکن: بیماران در وضعیت درمان به پشت خوابیده با بازوها روی قفسه سینه، زانوها و ساق پاهای بی حرکت اسکن می شوند. خالکوبی های قدامی و جانبی برای جلوگیری از چرخش جانبی با لیزر در یک راستا قرار می گیرند و با مواد رادیویی مات مشخص می شوند. برای بیماران چاق، ممکن است از یک شکم مستعد استفاده شود تا به روده کوچک اجازه دهد تا به سمت جلو از حجم مورد نظر خارج شود. یک پروتکل برای حفظ پر شدن ثابت مثانه به صورت «راحتی پر» برای فشار دادن روده کوچک به سمت بالا استفاده می شود. به عنوان مثال، ممکن است از بیماران خواسته شود هر روز 20 دقیقه قبل از اسکن و درمان، مثانه خود را خالی کرده و 200 میلی لیتر آب بنوشند. همچنین به بیماران توصیه می شود قبل از سی تی اسکن و هر درمان روده خود را خالی کنند و این ممکن است نیاز به استفاده از تنقیه/ ملین داشته باشد. مقدمه با مواد رادیویی مات مشخص شده است. سی تی اسکن از لبه فوقانی L3 تا 5 سانتی متر فراتر از داخل واژن یا توبروزیت های ایسکیال به دست می آید. کنتراست داخل وریدی را می توان برای تجسم تومور اولیه و رحم در صورتی که هنوز در محل است و برای تقویت تجسم رگ های خونی لگن برای کمک به تعیین CTV-N استفاده کرد. ثبت تصویر با MRI تشخیصی برای محلی سازی تومور بزرگ در رحم و/یا گره های درگیر مفید است. کنتراست خوراکی می تواند برای مشخص کردن روده کوچک انجام شود. در صورت وجود اتساع بیش از حد رکتوم (قطر رکتوم بیشتر از 4 سانتی متر) سی تی اسکن برنامه ریزی باید تکرار شود. متعارف: به طور معمول، شبیه ساز برای به دست آوردن اطلاعات با بیمار در حالت خوابیده به پشت، بازوها روی سینه و زانو و بی حرکتی ساق پا یا گهواره های آلفا برای جلوگیری از چرخش لگن استفاده می شود. بیمار با استفاده از پرتوهای لیزر متعامد با خالکوبی های قدامی و جانبی که با مواد رادیویی مات مشخص شده اند، تراز می شود. برای بیماران چاق، ممکن است از یک سیستم بیحرکتی شکم مستعد استفاده شود تا به روده کوچک اجازه دهد تا به سمت جلو از حجم مورد نظر خارج شود. همانطور که قبلاً توضیح داده شد، از یک پروتکل برای حفظ پر شدن ثابت مثانه "به طور راحت پر" استفاده می شود. طاق واژن با یک تامپون رادیویی مات برای درمان کمکی مشخص شده است. در موارد نادری که جراحی امکان پذیر نیست، لمس تومور اولیه با بیمار در موقعیت درمان انجام می شود و مرز تحتانی با مواد رادیویی مات مشخص می شود. فیلم های AP و شبیه ساز جانبی گرفته شده است. تمام داده های بالینی، جراحی و بافت شناسی باید همراه با اطلاعات تشخیصی CT یا MRI برای طراحی مرزهای پرتو به صورت جداگانه استفاده شوند. نشان داده شده است که مرزهای استاندارد با استفاده از نشانه های آناتومیک استخوانی شامل بافت طبیعی غیر ضروری هستند و ممکن است تومور اولیه یا غدد لنفاوی را از دست بدهند.