سر و گردن در صفحه 88 بی حرکتی: نزدیکی تومور به بافت‌های طبیعی بحرانی در سرطان سر و گردن با حرکت اندام‌ها نسبتاً محدود به داخل کسری به این معنی است که بی‌حرکتی خوب حاشیه‌های درمانی کمتری را ممکن می‌کند و عوارض جانبی را کاهش می‌دهد. مواد ترموپلاستیک مدرن در مقایسه با پوسته Perspex ساخته شده از گچ بر روی بیمار، ماسک بیحرکتی یکسانی را ارائه می دهند. ماسک معمولاً در حالتی ساخته می‌شود که بیمار به پشت خوابیده و سرش روی یک تکیه‌گاه سفارشی و تا حد امکان صاف باشد تا نخاع را موازی با نیمکت بالا نگه دارد، در حالتی که اصطلاحاً خنثی است. برخی از بیماران، به ویژه آنهایی که ترشحات بیش از حد دارند، باید سر خود را بیشتر بلند کنند. پوسته باید حداقل در پنج مکان به بالای مبل ثابت شود تا حرکت کاهش یابد (شکل 8.2). نیش دهان می تواند برای دور کردن کام سخت از حجم درمان شده در تومورهای حفره دهان یا فشار دادن زبان هنگام درمان بافت های سینوس استفاده شود. میله های دستگیره در کنار کاناپه ممکن است به کشیدن شانه ها به سمت پایین کمک کند. هنگامی که علائم مرجع قدامی و جانبی روی پوسته ایجاد شد، گاهی اوقات می توان قسمت های انتخاب شده را برای کاهش دوز پوست در مناطقی که نیازی به دوز کامل برای پوست نیست، برش داد. یک خال کوبی خط وسط قدامی در زیر وسعت تحتانی پوسته برای بهبود هم ترازی شانه مفید است. ماسک‌های بی‌حرکتی می‌توانند باعث ایجاد اضطراب در بیماران مستعد کلاستروفوبیا شوند. مهارت رادیوگرافی ها و تکنسین ها و بریدن پوسته می تواند به کاهش این مشکل کمک کند، اما برخی از بیماران به بنزودیازپین ها یا هیپنوتیزم درمانی برای آرام کردن آنها نیاز دارند تا ماسکی قابل تحمل و عملی بسازند. هر بخش باید خطاهای تصادفی و سیستماتیک سیستم بیحرکتی خود را ارزیابی کند تا به تعیین حاشیه اضافه شده از CTV به PTV کمک کند. حاشیه 3 میلی متری باید با بی حرکتی با کیفیت بالا قابل دستیابی باشد. سی تی اسکن: برش‌های CT باید ضخامت ۲ تا ۳ میلی‌متر داشته باشند تا به تعریف دقیق حجم هدف کمک کنند و DRRS با کیفیت خوب برای تأیید تولید کنند. کنتراست داخل وریدی ورید ژوگولار داخلی را برجسته می‌کند و افزایش تومور می‌تواند به تعیین دقیق‌تر محل اولیه و غدد لنفاوی درگیر کمک کند. ثبت همزمان سی تی اسکن های تشخیصی (معمولاً MRI) و برنامه ریزی می تواند به تعیین حجم تومور و بافت های طبیعی حیاتی (مانند کیاسم بینایی، غدد اشکی)، به ویژه در تومورهای سینوسی و اوروفارنکس یا آنهایی که قاعده جمجمه را درگیر می کنند، کمک کند (شکل 8.3). باید احتیاط کرد مگر اینکه MRI و CT با بیمار در موقعیت یکسان گرفته شود و ثبت نام باید به دقت ارزیابی شود تا از دقت کافی اطمینان حاصل شود. حجم های نهایی همیشه باید بر روی تصاویر CT برنامه ریزی شده باشد. PET-CT نباید برای ترسیم لبه GTV به دلیل عدم وضوح مکانی استفاده شود.