سرویکس در صفحه 370-371 اکتساب داده: بیماران با استفاده از تکیه گاه های زانو و مچ بند در حالت خوابیده بی حرکت می شوند. خالکوبی های قدامی و جانبی پوست، که با مواد رادیویی مات مشخص شده اند، برای جلوگیری از چرخش جانبی، با لیزر هماهنگ می شوند. برای بیماران چاق، ممکن است از یک سیستم بیحرکتی شکم مستعد استفاده شود تا به روده کوچک اجازه دهد تا به سمت جلو از حجم مورد نظر خارج شود. با این حال، حفظ این وضعیت برای بیماران دشوار است و این ممکن است به نوبه خود منجر به عدم اطمینان بیشتر در تنظیم روزانه شود. معاینه بالینی با بیمار در موقعیت درمان انجام می شود و وسعت تومور تحتانی در داخل واژن با مواد رادیویی مات مشخص می شود. یک پروتکل برای حفظ پر شدن ثابت مثانه به راحتی استفاده می شود - زیرا تغییرات در حجم مثانه می تواند موقعیت رحم و دهانه رحم را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین به کاهش حجم روده کوچک و مثانه تحت تابش کمک می کند. به عنوان مثال، از بیماران خواسته می شود هر روز 30 دقیقه قبل از برنامه ریزی برای گرفتن سی تی و درمان، مثانه خود را خالی کرده و 250 میلی لیتر مایعات بنوشند. ممکن است از سونوگرافی روزانه مثانه برای اطمینان از حجم ثابت مثانه استفاده شود. همچنین به بیماران توصیه می شود قبل از سی تی اسکن و هر درمان روده خود را خالی کنند و این ممکن است نیاز به استفاده از تنقیه/ ملین داشته باشد. قطر رکتوم باید کمتر از 4 سانتی متر باشد. سی تی اسکن از مرز فوقانی مهره اول کمری تا 5 سانتی متر زیر داخل واژن گرفته می شود. در صورت نیاز به تابش گره پاراآئورت، حد اسکن برتر باید تا محل اتصال بین T10 و T11 گسترش یابد. کنتراست داخل وریدی برای افزایش تجسم رگ های خونی لگن استفاده می شود زیرا آنها به عنوان جانشین گره های لگنی در طول تعیین CTV-N عمل می کنند. کنتراست داخل وریدی نیز ممکن است تومور اولیه و رحم را تقویت کند. علاوه بر این، کنتراست خوراکی ممکن است برای مشخص کردن روده کوچک داده شود. یافته های EUA همراه با MRI تشخیصی و PET-CT برای محلی سازی تومور در طول تعیین حجم هدف استفاده می شود. فیوژن MRI، با استفاده از تصاویر محوری با وزن T2، به دلیل مشکلات در تشخیص اجزای بافت نرم در برنامه ریزی سی تی اسکن مفید است.