شما می‌توانید با فعال بودن از نظر جسمی به خودتان کمک کنید تا برای درمان سرطان آماده شوید. فعال‌تر بودن و ورزش کردن بخشی از پیش توانبخشی است.
ممکن است مدت زیادی از نظر جسمی فعال نبوده باشید و شروع از الان ممکن است غیرممکن به نظر برسد. اما به خاطر داشته باشید که بسیاری از افرادی که همین احساس را داشته‌اند، توانسته‌اند این کار را انجام دهند و از مزایای آن بهره‌مند شوند، می‌تواند مفید باشد.
ورزش کردن در هنگام ابتلا به سرطان بی‌خطر است و توصیه می‌شود. همچنین مهم است که در هر زمانی قبل از درمان سرطان فعال‌تر باشید. اما باید فعالیت‌های بدنی مناسب خود را انجام دهید. بنابراین، برای مشاوره در مورد وضعیت خود با پزشک عمومی یا تیم مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید.
اطلاعات موجود در این صفحه برای افرادی است که در شرف شروع درمان سرطان هستند. ما اطلاعاتی در مورد فعالیت بدنی برای افرادی که درمان خود را به پایان رسانده‌اند، داریم.
درباره ورزش و سرطان بیشتر بخوانید
پیش توانبخشی چیست؟
پیش توانبخشی برنامه‌ای از مشاوره و پشتیبانی است که برخی از بیمارستان‌های NHS از آن استفاده می‌کنند. این سه بخش خاص از سلامت شما را پوشش می‌دهد:
آنچه می‌خورید و وزن شما
فعالیت بدنی یا ورزش
سلامت روان
درباره پیش توانبخشی و مزایای آن بیشتر بدانید
ممکن است هنگام تشخیص سرطان، سختی‌های زیادی را متحمل شوید. و تمرکز بر این تغییرات سبک زندگی ممکن است طاقت‌فرسا به نظر برسد. هر کسی نیازها و توانایی‌های متفاوتی خواهد داشت، بنابراین هر کاری که می‌توانید انجام دهید و با خودتان مهربان باشید.
در درخواست مشاوره از تیم مراقبت‌های بهداشتی خود تردید نکنید. آنها می‌خواهند در این مدت به شما کمک کنند.
چه فعالیت بدنی و ورزشی باید انجام دهید؟
داشتن یک مجموعه دستورالعمل ورزشی برای همه افراد مبتلا به سرطان امکان‌پذیر نیست. اینکه چقدر و در چه سطحی می‌توانید فعالیت بدنی انجام دهید، از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
فعال بودن از نظر جسمی به معنای هر حرکتی است که از عضلات شما استفاده می‌کند و انرژی بیشتری نسبت به زمانی که در حال استراحت هستید، مصرف می‌کند.
فعال‌تر بودن لزوماً به معنای شرکت در باشگاه ورزشی یا کلاس ورزشی نیست. همچنین می‌تواند به صورت زیر باشد:
پیاده‌روی تا مغازه‌ها
بالا رفتن از پله‌ها
باغبانی
رقصیدن با آهنگ‌های رادیو
در صورت امکان، انجام ترکیبی از تمرینات با شدت متوسط و شدید مفیدتر است.
تمرینات با شدت متوسط و شدید
به عنوان راهنما، فعالیت بدنی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
شدت متوسط. این زمانی است که احساس گرما می‌کنید و سریع‌تر نفس می‌کشید، اما هنوز می‌توانید صحبت کنید. به عنوان مثال، پیاده‌روی سریع، دوچرخه‌سواری، باغبانی یا کارهای خانه
شدت شدید. این زمانی است که ضربان قلب شما بالا می‌رود، شروع به عرق کردن می‌کنید و احساس تنگی نفس می‌کنید. به عنوان مثال، دویدن، ایروبیک، دوچرخه‌سواری سریع یا سایر انواع ورزش
همه بزرگسالان باید سعی کنند حداقل یکی از یا ترکیبی از روش‌های ورزشی زیر را انجام دهند:
۱۵۰ دقیقه فعالیت با شدت متوسط در هفته. به عنوان مثال، ۳۰ دقیقه پنج بار در هفته
۷۵ دقیقه فعالیت شدید در هفته
تمرینات قدرتی
همچنین باید دو بار در هفته تمرینات قدرتی انجام دهید. این موارد عبارتند از:
حمل کیسه‌های خرید سنگین
وزنه‌برداری
یوگا
پیلاتس
شنا
تمرینات قدرتی به عضله‌سازی کمک می‌کنند. عضله‌سازی قبل از درمان سرطان مهم است. توده عضلانی همچنین با رژیم غذایی شما مرتبط است. به همین دلیل است که باید پروتئین کافی مصرف کنید.
فعالیت بدنی و ورزش چگونه کمک می‌کنند؟
سرطان و درمان‌های سرطان اغلب با دویدن ماراتن مقایسه می‌شوند. همانطور که قبل از ماراتن باید تمرین کنید، افزایش فعالیت بدنی قبل از درمان سرطان نیز مهم است. این شامل جراحی، پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که می‌توانید تناسب اندام خود را بهبود بخشیده و در عرض ۲ هفته عضله بسازید. بنابراین، حتی اگر مدت کوتاهی قبل از درمان سرطان شما باقی مانده باشد، ارزش دارد که از نظر جسمی فعال باشید.
تحقیقات نشان داده است که فعال بودن می‌تواند به افراد مبتلا به سرطان کمک کند تا:
کاهش اضطراب و افسردگی
کاهش خستگی با کمک به داشتن انرژی بیشتر
بهبود کیفیت زندگی در طول و بعد از درمان
پیشگیری یا بهبود لنف ادم
بهبود عملکرد کلی بدن
کنترل بهتر روده و مثانه
کنار آمدن بهتر با درمان
افزایش اشتها
وزن سالم
فعالیت بدنی همراه با داشتن یک رژیم غذایی متنوع می‌تواند به شما در حفظ وزن سالم کمک کند. کمبود وزن می‌تواند بر میزان کنار آمدن و بهبودی شما از درمان تأثیر بگذارد. و چاقی با ۱۳ نوع مختلف سرطان مرتبط است.
درباره آنچه می‌توانید برای آماده شدن برای درمان سرطان بخورید، بخوانید.
مشکلات قلبی و دیابت نوع ۲
فعالیت بدنی و ورزش کردن خطر ابتلا به مشکلات قلبی، دیابت نوع ۲ و سکته مغزی را کاهش می‌دهد.
برای فعال‌تر شدن از نظر جسمی چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
گام‌های کوچکی وجود دارد که می‌توانید برای فعال‌تر شدن از نظر جسمی بردارید.
۱. یک دفترچه یادداشت از فعالیت‌های بدنی خود داشته باشید.
یک دفترچه یادداشت از برنامه ورزشی خود داشته باشید. تعداد قدم‌هایی را که هر روز برمی‌دارید یا مدت زمانی که ورزش کرده‌اید، ثبت کنید. این می‌تواند راهی عالی برای ایجاد انگیزه در خود هنگام نگاه کردن به پیشرفتتان باشد.
هدفی را برای تلاش تعیین کنید و آن را در دفترچه یادداشت خود ثبت کنید. به عنوان مثال، من می‌خواهم بتوانم ۲۰ دقیقه بدون نیاز به استراحت پیاده‌روی کنم. می‌توانید با ۵ دقیقه شروع کنید، سپس به تدریج این زمان را به مرور زمان افزایش دهید تا به ۲۰ دقیقه برسید.
فعالیت خود را در طول یک هفته معمولی با آنچه در دستورالعمل‌ها آمده است مقایسه کنید.
به راه‌هایی فکر کنید که می‌توانید فعال‌تر باشید.
۲. هر چیزی را که مانع فعال بودن شما می‌شود، شناسایی کنید. به آنچه مانع فعال شدن یا ماندن شما از نظر جسمی می‌شود، فکر کنید. برای مثال، ممکن است احساس خستگی یا کمبود اعتماد به نفس داشته باشید.
به این فکر کنید که چگونه می‌توانید بر موانعی که شما را متوقف می‌کنند غلبه کنید.
از تیم مراقبت‌های بهداشتی یا پزشک عمومی خود مشاوره بگیرید. آنها می‌توانند در مورد چگونگی فعال‌تر شدن مشاوره دهند یا شما را به خدمات محلی ارجاع دهند.
۳. فعالیتی را انتخاب کنید که محلی باشد و از آن لذت ببرید.
از فعالیت کم شروع کنید و به تدریج آن را افزایش دهید.
فعالیت خود را در اطراف خانه و تعداد قدم‌هایی که هر روز انجام می‌دهید، افزایش دهید.
به یک باشگاه ورزشی محلی، یا کلاس رقص یا گروه ورزشی بپیوندید، یا در یک پارک محلی پیاده‌روی یا دویدن کنید.
ویدیوهای ورزشی رایگان NHS از جمله تمریناتی برای کمک به قوی‌تر شدن شما، پیلاتس و یوگا را امتحان کنید.
از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده بخواهید که به شما بپیوندد. آنها می‌توانند حمایت و انگیزه ارائه دهند.
۴. سیگار کشیدن را ترک کنید
اگر سیگار می‌کشید، قبل از درمان به مزایای ترک سیگار فکر کنید. به عنوان مثال، می‌تواند خطر مشکلات پس از درمان را کاهش دهد، در درازمدت از سرطان جلوگیری کند و در هزینه شما صرفه‌جویی کند.
سیگار نکشیدن همچنین باعث می‌شود که بدون احساس تنگی نفس، فعالیت بدنی بیشتری داشته باشید.
از پزشک عمومی یا تیم مراقبت‌های بهداشتی خود برای ترک سیگار کمک بخواهید.
5. ورزش را مانند داروی خود در نظر بگیرید.
روزانه از نظر جسمی فعال باشید و به طور منظم ورزش کنید تا بهترین نتایج ممکن را کسب کنید.
زمان‌هایی از روز را در طول هفته برنامه‌ریزی کنید که برای ورزش کردن مناسب‌تر باشد و احتمال انجام آن بیشتر باشد.
ممکن است هنگام شروع درمان، فعال بودن از نظر جسمی برایتان دشوارتر باشد. برای مشاوره با تیم مراقبت‌های بهداشتی یا پزشک عمومی خود صحبت کنید.
این مطلب تاکنون 397 بار خوانده شده است.